%0 Journal Article %T بررسی روایت نقّالان از داستان رستم و اسفندیار %J کاوش‌نامه زبان و ادبیات فارسی %I دانشگاه یزد %Z 2645-453X %A اشرف زاده, رضا %A دمشقی خیابانی, بهمن %D 2020 %\ 05/21/2020 %V 21 %N 44 %P 241-263 %! بررسی روایت نقّالان از داستان رستم و اسفندیار %K نقّالی %K شاهنامۀ فردوسی %K رستم و اسفندیار %K طومار نقّالان %R 10.29252/kavosh.2020.1902 %X طومارهای نقالی یکی از اجزای مهم ادبیات داستانی عامه هستند. طومار متن مکتوبی است که به دست نقالان استاد تدوین می‌شده و خود و نیز شاگردانشان براساس آن «داستان می‌زده‌اند». از لحاظ محتوا و مضمون، طومار شامل اجزای زیر بوده است: داستان‌های شاهنامه (معمولاً از آغاز تا پایان داستان بهمن)؛ بخش‌هایی از منظومه‌های پهلوانی (ادامة شاهنامه مانند گرشاسپ‌نامه، سام‌نامه، بهمن‌نامه، برزونامه، بانوگشسپ‌نامه، فرامرزنامه و جز این‌ها)؛ برخی روایت‌های شفاهی اصیل از داستان‌های حماسی و پهلوانی که از دیرباز در کنار روایت‌های مکتوب میان مردم رایج بوده و به دست پیشینیان مکتوب نشده است و سرانجام داستان‌هایی که برساختة برخی مؤلفان خوش ذوق طومارها یا اسلاف آنها بوده است. در این مقاله، ضمن مروری کوتاه بر پیشینة هنر نقّالی، به بررسی داستان رستم و اسفندیار از منظر نقّالان و راویان پرداخته و وجوه اختلاف و اشتراک آن را برشمرده­ایم. در روایت­های نقّالان، برداشت­های شخصی و یا جمعی برآمده از آرزوها و آرمان­ها نمود می­یابد و به هستة اصلی داستان گره می­خورد. در نتیجة این گره­خوردگی، نقّالان شاهنامه آنچه هست را به آنچه که باید باشد و یا آرزو می­کنند که باشد مبدّل می­سازند و بر پیکرة اصلی داستـان می­افزایند. %U https://kavoshnameh.yazd.ac.ir/article_1902_484505f1e5f10838198d0acb61855628.pdf