الف)کتاب‌ها:
1- احمدی، بابک(1372)، ساختار و تأویل متن، ج1، تهران، نشر مرکز.
2- اسکولز، رابرت(1379)، درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیّات، ترﺟﻤﺔ فرزانه طاهری، تهران، نشر آگه.
3- پورنامداریان، تقی(1382)، گمشدة لب دریا، تهران، نشر سخن.
4- رزمجو، حسین(1372)، انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی، مشهد، انتشارات آستان قدس.
5- زرّینکوب، عبدالحسین(1343)، باکاروان حلّه، طهران، نشر آریا.
6- شمیسا، سیروس(1384)، بیان و معانی، تهران، نشر میترا.
7- صفوی، کورش(1380)، از زبانشناسی به ادبیّات، ج1(نظم)، تهران، انتشارات سورة مهر.
8- علویمقدّم، مهیار(1377)، نظریّههای نقد ادبی معاصر، تهران، انتشارات سمت.
9- فالر، راجر[و دیگران](1381)، زبانشناسی و نقد ادبی، ترﺟﻤﺔ مریم خوزان و حسین پاینده، تهران، نشر نی.
10- فرشیدورد، خسرو(1388)، دستور مفصّل امروز، تهران، نشر سخن.
11- محقّق، مهدی(1363)، تحلیل اشعار ناصر خسرو، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
12- ناتلخانلری، پرویز(1369)، تاریخ زبان فارسی، ج2 و3، تهران، نشر نو.
13- ناصرخسرو، دیوان اشعار(1357)، تصحیح مینوی و محقّق، تهران، مؤﺳّﺴﺔ مطالعات اسلامی دانشگاه مکگیل.
14- وحیدیان کامیار، تقی(1381)، دستور زبان فارسی(1)، تهران، انتشارات سمت.
15-______________(1379)، نوای گفتار در فارسی، مشهد، انتشارات دانشگاه فردوسی.
16- یوسفی، غلامحسین(1373)، ﭼﺸﻤﺔروشن، تهران، نشر علمی.
ب)مقالات:
1- اسلامیندوشن، محمّدعلی(2535)، «پیوند فکر و شعر در نزد ناصرخسرو»، در یادناﻣﺔ ناصرخسرو، دانشگاه فردوسی مشهد، صص58-31.
2- رکنی، محمّدمهدی(2535)، «ناصرخسرو، شاعر اندرزگو»، در یادناﻣﺔ ناصرخسرو، دانشگاه فردوسی مشهد، صص233-215.
3- شفیعیکدکنی، محمّدرضا(1352)، «انواع ادبی و شعر فارسی»، ناﻣﺔ ادبیّات و علوم اجتماعی دانشگاه پهلوی، دورة چهارم، دفتر دوم و سوم، صص119-96.
4- نیومارک، پیتر(1373)، «نقش‌های زبان»، ترﺟﻤﺔ عبدالمحمّد دلخواه، مترجم، سال چهارم، ش15، صص31-26.
5- وحیدیان کامیار، تقی(1383)، «کشف یک واقعیّت دربارة نقش‌های زبان»، در زبان چگونه شعر می‌شود، مشهد، سخن‌گستر، ص 28-37.
6- یاکوبسن، رومن(1380)، «زبانشناسی و شعرشناسی»، در ساختگرایی، پسا ساختگرایی و مطالعات ادبی، برگردان کورش صفوی، تهران، سازمان تبلیغات، صص 105-89.
7- یوسفی، غلامحسین(2535)، «ناصرخسرو منتقدی اجتماعی»، در یادناﻣﺔ ناصرخسرو، دانشگاه فردوسی مشهد، صص640-619.
)