الف)کتاب‌ها:
1- قرآن کریم.
2- اسکولز، رابرت (1379)، درآمدی بر ساختارگرایی در ادبیات، ترجمه فرزانه طاهری، تهران، انتشارات آگاه.
3- آشوری، داریوش (1379)، عرفان و رندی در شعر حافظ، تهران، نشر مرکز.
4- بستانی، محمود (1384)، پژوهشی در جلوههای هنری داستانهای قرآن، ترجمة موسی دانش، چاپ سوم، مشهد، انتشارات بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان‌قدس رضوی.
5- پورجوادی، نصرالله (1385)، زبان حال در عرفان و ادبیات پارسی، تهران، نشر هرمس.
6- ریاحی، محمدامین نجم الدّین رازی.
7- میرصادقی، جمال (1387)، راهنمای داستان نویسی، تهران، نشر سخن.
8- ــــــــــــــــــــ (1388)، عناصر داستان، چاپ ششم، تهران، نشر سخن.
9- نایت، دیمون (1388)، داستان نویسی نوین، ترجمة مهدی فاتحی، چاپ دوم، تهران، نشر چشمه.
10- نجم الدین رازی (1365)، مرصاد العباد، به اهتمام محمد امین ریاحی، چاپ دوم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
11- یونسی، ابراهیم (1365)، هنر داستان نویسی، تهران، انتشارات سهروردی.
ب)مقالات:
1- آذر، شکوفه، (1376)، «لحن» مندرج در فرهنگنامة ادبی فارسی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صص 1211-1210.
2- پارسانسب، محمد (1388)، «بن‌مایه: تعاریف، گونه‌ها، کارکردها و...»، نقد ادبی، سال2، شماره5، صص40-7.
3- تقوی، محمد و الهام دهقان (1388)، «موتیف چیست و چگونه شکل می‌گیرد؟»، نقد ادبی، سال2، شماره8، صص31-7.
ج)منابع لاتین:
1- Abrams ,M .H. (1999). A Glossary Of Literary Terms. 7th ed.U.S.A.Heinle & Heinle.
)