الف) کتابها
1. ابن بابویه، محمّدبن علی (1386). توحید، میرزایی، علیاکبر، قم، خداباوران.
2. اسماعیل پور، ابوالقاسم (1377). اسطوره بیان نمادین، تهران، سروش.
3. اسمیت، ژوئل (1383). فرهنگ اساطیر یونان و روم. ترجمۀ شهلا برادران خسروشاهی. تهران: فرهنگ معاصر و روزبهان.
4. الیاده، میرچا (1372). رساله در تاریخ ادیان، جلال ستاری، تهران، سروش.
5. بنونیست، امیل (1377). دینهای ایرانی بر پایه متون معتبر یونانی، بهمن سرکاراتی، تهران، قطره.
6. بهار، مهرداد (1375). ادیان آسیایی، تهران، چشمه.
7. -------- (1386).از اسطوره تا تاریخ، تهران، چشمه.
8. -------- (1376). پژوهشی در اساطیر ایران پاره نخست و دوم، تهران، آگاه.
9. بویس، مری، آسموسن، کای بار (1389). دیانت زرتشتی، ترجمة فریدون وهمن، تهران، ثالث.
10. تفضلی، احمد (1354). مینوی خرد، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
11. جاماسب جی منوچهر جی جاماسب آسانا، عریان، سعید (1391). متون پهلوی، تهران، علمی.
12. جلالی مقدم، مسعود (1384). آیین زروانی مکتب فلسفی-عرفان زرتشتی بر مبنای اصالت زمان، تهران، امیرکبیر.
13. حافظ، شمسالدین محمّد (1390). دیوان حافظ، به کوشش قاسم غنی و علاّمه قزوینی، تهران، زوار.
14. خاقانی شروانی، افضلالدین ابراهیم (1379). دیوان خاقانی شروانی، با مقدّمة بدیعالزمان فروزانفر، تهران، گل آرا.
15. دهخدا، علیاکبر (1377). لغتنامه، تهران، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
16. دوستخواه، جلیل (۱۳۸۷). اوستا، تهران، مروارید.
17. زنر، رابرت چارلز (1375). زروان یامعمای زرتشتیگری، قادری، تیمور، تهران، فکرروز.
18. ---------- (1389). طلوع و غروب زرتشتیگری، قادری، تیمور، تهران، امیرکبیر.
19- سجّادی، سید جعفر (۱۳۶۱). فرهنگ علوم عقلی، تهران، انجمن اسلامی حکمت و فلسفه ایران.
20. سعدی، مصلح الدین (1388). کلیات سعدی، تصحیح محمّدعلی فروغی، تهران، ققنوس.
21. شهرستانی، ابوالفتح. محمّدبن عبدالکریم (1387). الملل و النحل، به کوشش مصطفی خالقداد هاشمی، تهران، چاپخانه اقبال.
22. عطارنیشابوری، فریدالدین (1369). منطقالطیر، به اهتمام احمد رنجبر، چاپ دوم، تهران، اساطیر.
23. فردوسی، ابوالقاسم (1960). شاهنامه، زیر نظر ای برتلس و عبدالحسین نوشین، مسکو: اداره انتشارات ادبیّات خاور.
24. فرکلاف، نورمن (1379). تحلیل انتقادی گفتمان، ترجمة فاطمه شایسته پیران، تهران، مرکزمطالعات وتحقیقات رسانهها.
25. فرنبغ دادگی (1397). بندهش، بهار، مهرداد، چاپ ششم، تهران: توس.
26. قبادیانی بلخی، ناصرخسرو (1393). دیوان اشعار حکیم ناصرخسرو قبادیانی، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
27. کولون، فرانس (1383). ادیان شرقی در کافرکیشی رومی، ترجمة تیمور قادری، تهران، امیرکبیر.
28. گیرشمن، رومن (1385). تاریخ ایران از آغاز تا اسلام، ترجمة محمّد بهفروزی، تهران، جامی.
30. منشی، نصرالله (۱۳88). کلیله و دمنه، تصحیح مجتبی مینوی، تهران، ثالث.
31. موله، م. (۱۳۸۶). ایران باستان، ترجمة ژاله آموزگار، تهران، توس.
32. نظامی، الیاس بن یوسف (١٣٧٨). هفت پیکر، به کوشش حسن وحید دستگردی، تهران، سوره.
33. هینلز، جان (1396). شناخت اساطیر ایران ، ژاله آموزگار و احمد تفضّلی، تهران، چشمه.
ب) مقالات
1. ایرانی ، محمّد و دیگران (1398). «تحلیل واژگان مرتبط با اجتماعیات در خمسة نظامی با رویکرد تحلیل انتقادی گفتمان فرکلاف»، متن پژوهی ادبی، تابستان، دوره 23، شماره 80، صص 60-33.
2. حجتیزاده، راضیه (١٣٩٦). «وجه پنهان معنا و زبان پنهان واژهها بررسی نقش یاری رسان دلالتهای ضمنی در تبیین اغراض ثانوی گزارههای پرسشی»، دوفصلنامة زبان و ادبیات فارسی، پاییز و زمستان، شمارة ٨٣، صص 94-73.
3. دادبه، اصغر (1371). «تجلی برخی از آراء کلامی-فلسفی در اشعار نظامی»، فرهنگ، پاییز، شماره 10، صص 130-87.
4. علی اکبری، نسرین و مهرداد حجازی (1388). «تحلیل استعلایی هفت پیکر»، پژوهشهای زبان و ادبیّات فارسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، سال چهل و پنجم، دوره جدید، پاییز، شماره سوم، صص 58-35.
5. فرخ نیا، مهیندخت (1393). «بنمایههای عرفان گنوسی در داستانی از هفت پیکر نظامی»، فصلنامۀ ادبیات عرفانی و اسطورهشناختی، س 10، شماره 35 تابستان، صص 284 تا 213.
)